UpnZ Umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie

Celem zabezpieczenia roszczeń jednego podmiotu w stosunku do drugiego dopuszczalne jest przeniesienie własności majątku w taki sposób, że wykonanie określonego umownie zobowiązania spowoduje zwrot własności i zwolnienie zobowiązania. Spotyka się dwie metody zabezpieczenia w formie przewłaszczenia:

• dłużnik przenosi na wierzyciela własność swej rzeczy, a wierzyciel zobowiązuje się do przeniesienia własności tej rzeczy po realizacji umowy;

• dłużnik przenosi własność rzeczy ruchomej na wierzyciela pod warunkiem rozwiązującym.

Dodatkowymi zastrzeżenia umownymi co do zasady są umowne ograniczenia co do zasad władania wydaną rzeczą, przenoszenia ich własności na osoby trzecie, czerpania pożytków, konserwacji, naprawy czy remontów. 

Częstymi postanowieniami umowy o przewłaszczeni są również kary umowne oraz kwestie zabezpieczeń ponownego zwrotu własności rzeczy, a także posiadania jej i dysponowania nią w trakcie okresu zabezpieczenia. Co do zasady, w odróżnieniu np. od zastawu, w przypadku przewłaszczenia na zabezpieczenie, przekazanie własności nie przenosi posiadania, tzn. nadal dysponentem jest dłużnik, a nie wierzyciel, który uzyskuje własność.

Przewłaszczenie nie należy do umów nazwanych w ustawie kodeks cywilny. Tworzone jest ono na zasadzie wolności kontraktowania, tzn. strony same kształtują warunki zawieranej między sobą umowy.  Możliwe jest umowne odesłanie do odpowiedniego stosowania przepisów części ogólnej kodeksu cywilnego.

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93).

PAMIĘTAJ! Gdy wypełnisz formularz - przeczytaj go uważnie w wersji ostatecznej lub skonsultuj się ze specjalistą! Udostępnione przez nas wzory druków, formularzy, pism, deklaracji lub umów należy zawsze właściwie przetworzyć, uzupełnić lub dopasować do swojej sytuacji.

Pamiętaj, że podpisując dokument kształtujesz nim swoje prawa lub obowiązki, zatem zachowaj należytą uwagę przy zmianach i jego wypełnianiu. Ze względu na niepowtarzalność każdej czynności, samodzielnie lub na podstawie opinii specjalisty musisz ocenić, czy wykorzystany formularz zastał zastosowany przez Ciebie odpowiednio do stanu faktycznego, prawnego lub zamierzonego celu.